Қаратоқай Беріш Мұрат ақын Көкжардың базарында жүргенде соған келген ығай мен сығай байлар бас қосқан жиынға шақырылыпты. Сол заманда аузы дуалы ақынды шақырып, сый-сияпат беріп, байлар өзін мақтатып өлең сұрау дәстүрі болса керек.
Содан Мұрат елге қадірлі сақи байлардың кейбірін мақтап жыр жырлап қойып отырғанда көптің ішінде:
– Мұрат, айтқыш болса Әбіш байды неге мақтамайды екен? Осы отырғандардың ішінде Әбіштен жомарттығы асқан бай бар ма? – деген әңгіме шығыпты. Сонда Мұрат жұлып алғандай:
– Мен Әбекеңді не қыл деп мақтайын?!
Бірінші рет мақтап – құлынды бие алдым.
Екінші рет мақтап – боталы түйе алдым.
Үшінші рет мақтағанда – алты қанат үй алдым.
Төртінші рет мақтауға Әбекеңнен ұялдым!! – депті.
Сол кезде Әбіш бай қойын қалтасына қолын салып жіберіп 100 теңгелік қарақұлақты суырып тастап:
– Мұратжан-ай, қалтам жұқарып қалып еді, мынаны әзір жарата тұршы. Қалғанын соңынан ала жатарсың – деген екен. Ол кезде 100 теңге боталы түйенің құны көрінеді.
Дендерлік Ізғали қарттың әңгімесі. 

Жәнібек Әбілпеисов
Ақжайық ауданы, М. Өтемісов атындағы НЖББ мектебі жанындағы «Жерұйық» музейі жетекшісі. ҚББП, өлкетанушы