Объемно-планировочная схема традиционная: основной объем (собор) – куб с пятиглавием, с восточной стороны алтарь прямоугольный в плане, с запада- двухъярусная колокольня с переходом- трапезной. Алтарь отделен от собора кирпичной стеной с тремя узкими арочными проемами. Видимо, эта стена использовалась как иконостас.  Церковь действовала до 1931 года. После закрытия с колокольни были сняты колокола, позднее разобраны деревянные полы церкви.

Көлемдік-жоспарлау дәстүрлі сызба: негізгі көлемі (собор) – бес басты күмбезді үлкен шіркеу, шығыс жағынан алтарь жоспарында тікбұрышты, батыс жақ бетінде екі қабатты шіркеу мұнарасына басқышты өткелі бар. Алтарь Собордан үш кішкене доға тәрізді ойығы бар кірпіш қабырғамен бөлінген. Шамасы, бұл қабырға икон тас ретінде қолданылды.  Шіркеу 1931 жылға дейін жұмыс істеді. Шіркеуді жабылғаннан кейін қоңырауы алынып, кейінірек шіркеудің ағаш едендері бөлшектелді.